Linkin Park - Minutes to Midnight

Linkin Park'ın yeni albümü Minutes to Midnight raflardaki yerini alırken ben de albüme şöyle bir göz attım. Öncelikle fanlardan çok fazla tepki gören bir albüm oldu Minutes to Midnight. Herkes Hybrid Theory'deki sert, öfkeli Linkin Park'ı beklerken karşısında apayrı bir şey gördü. Linkin Park'ın daha durgun/olgun yanı...

Albüm konsept olarak(nedense) iki şeyi ele almış. Ayrılık ve savaş karşıtlığı. Bazı şarkılar geçmişte yapılan hatalardan, yaşananlardan dolayı yaşanan ayrılık, acı, pişmanlık gibi duyguları barındırırken bazıları da Amerika'nın Irak'a açtığı anlamsız savaşı protesto ediyor, bir şeyler yapılması gerektiğini söylüyor. Albümün ilk kısımı eski Linkin Park'tan farklı bir tarzda başlamasına rağmen oldukça güzel şarkılarla gidiyor fakat ikinci bölüm(yine klasik Linkin Park tarzının dışında) ilk bölüm kadar güzel değil ne yazık ki ..

Sound olarak da sanki prodüksiyon yarım kalmış gibi bir hava var albümde. Yeni bir sound yakalamaya çalışmışlar ama bu yakalamak istedikleri sound'a sahip grupların demo kayıtlarına benzemiş. Fakat dinledikçe alışıyorsunuz.

'Wake' adlı intro kıvamındaki şarkıdan sonra 'Given Up' gayet güzel giriyor. İlk notaları duyduğumuzda Linkin Park olduğunu kavrayamasak da Chester'ın sesinden çıkartıyoruz. Nakarat kısmında tam bir Linkin Park klasiğine dönüşen şarkı albümle ilgili iştahımızı da kabartıyor. Fakat bundan sonra biraz gaz kesiyoruz. Şarkılar bir yavaş tempolu bir hareketli şeklinde gidiyor genelde ve sonlara doğru iyice düşüyor tempo. Albümün ilk single'ı 'What I've Done' çok başarılı bir seçim olmuş çünkü bana kalırsa albümün en iyi şarkısı. Ben ilk 'Given Up'a klip çekerler diye düşünmüştüm gerçi.
Linkin Park isteneni değil kendi istediğini yaparak sağ gösterip sol vurdu. Ben de nedense bu tarz kendi istediğini icra eden gruplara ve albümlere oldum olası bir sempati duymuşumdur. Albüm sanırım ticari olarak diğer albümlere nazaran daha başarısız olacak. Ama elbette bu albümü benim gibi sevenler olacaktır. Albüm ilk dinleyişte vuran değil, dinledikçe kendini sevdiren bir albüm. Tamam gerçekten de hayatımızı değiştirecek bir albüm değil. Sözler hayat boyu hatırlayacağımız, melodiler günlerce ağzımıza takılacak cinsten değil. Ama nedense birkaç gündür kendimi bu albümü dinlemekten alıkoyamadığımı farkettim. Linkin Park geceyarısına dakikalar kala depresif, karanlık yanını gösterdi bize de dinlemek düştü.

Albüm notu: 6/10 (kişisel kanaatimi de eklersem 7/10)

blog comments powered by Disqus