Quentin Tarantino'nun Death Proof'unu Planet Terror'ü ele almadan inceleyeceğim. Bir çok kötü eleştiriye maruz kalan Death Proof, Tarantino'nun belki de en az sevilen (belki de sevilmeyen) filmi. Fakat eleştirmenler veya izleyicilerin olumsuz eleştirileri kendisinin pek umrunda değil. O sadece gençliğinde çok sevdiği türe bir saygı duruşunda bulunuyor. Bugün adından söz edilen bir yönetmen olduysa çalıştığı video kasetçide bu tür B-sınıfı filmleri izleyerek yönetmen olmuştur Quentin Tarantino. Pulp Fiction ve Reservoir Dogs gibi 90'lı yıllara damgasını vurmuş bu 2 kült filmi bu video kasetlere borçluyuz. O yüzden Kill Bill'de olduğu gibi Tarantino yine kendi bildiği yoldan gidiyor.

Death Proof'da başta kendi olmak üzere bir çok filme göz kırpıyor yönetmen. İşte bu yüzden ki Pulp Fiction'daki ünlü ayak masajı muhabbeti bu filmde de geçiyor. Veya filmdeki Mustang Kill Bill'e gönderme olarak sapsarı ve ortasından 2 siyah şerit geçiyor. Aynı şekilde Patlama yaptığı ilk filminin açılış sahnesine de gönderme yapan ünlü yönetmen bu sefer tamamen erkeklerden oluşan masa muhabbeti sahnesini kızlarla çekiyor.

Tarantino'nun filmi de kendi içinde 2 hikaye anlatıyor ve bariz şekilde ilk hikaye ikinci hikayeden çok daha iyi. Ölüm geçirmez arabasıyla Dublör Mike bir takım kadınlarla uğraşıyor. Birinde başarılı oluyor diğerinde ağzının payını alıyor. Açıkçası Tarantino ve B-filmi sevenlerin zevkle seyredeceği film diğer sinemaseverler için aynı şeyi vaat edemeyebiliyor. Zira ben sıkı bir Tarantino fanı olarak bu filmin tek bir sahnesinde bile sıkılmadım ve her kareyi kaçırmadan (göndermeleri yakalayarak) izledim. Tarantino bize Kill Bill'deki gibi yine bir kez daha hikayeyi değil yönetmenliği vurguluyor. Bu sefer bir Pulp Fiction'daki Kill Bill'deki kadar derin olmasa da yönetmenlik yine de Tarantino severlerin damağında hoş bir tat bırakıyor.

Aynı yönetmenlik numaralarını defalarca görmek (ayak fetişizmi, siyah beyaz sahneler vs..) sıkıcı görünse de artık Tarantino'nun oturmuş bir tarzı var ve bu tarzla istediği gibi oynayabiliyor, dalga geçebiliyor. Yine popüler kültür ikonları havada uçuyor (iPod, Big Red, Nokia cep telefonu, Mustang gibi..).

Kısacası Tarantino insanın damağında eskisi kadar olmasa da yine Tarantino tadı bırakıyor. Belki de B-sınıf filmi sevmeyenlerin bile merakını uyandırdı bu filmle ve kendi saygı duyduğu, sevdiği türe daha fazla saygı duyulmasını sağladı. Ayrıca tarihin gelmiş geçmiş en
'gore' kaza sahnelerinden birine de imza atmış oldu bu film sayesinde. Tarantino sevenlerin bir ucundan bile seveceği bir film bu. Yine buram buram Tarantino kokan. Yine bol diyaloglu, intikam dürtülü kadın karakterli, orjinal müzikli..